♫♫♫

میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم

میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم

میفهمی چی میگم بهت میبینی خستگیمو

میشه بزارم پیش تو چند روزی زندگی مو

میشه بشینی پیشمو یه شعر برام بخونی

امشب یکم تنها شدم میشه پیشم بمونی

♫♫♫

انگار یه بغضی تو گلوم داره شکسته میشه

اینجوری که پلکای تو هی بازو بسته میشه

میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم

میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم

*متن آهنگ یه شب مهتاب*                         

                یه شب مهتاب  ~ ماه مياد تو خواب
                 منو می‌بره  ~ کوچه به کوچه
                باغ انگوری  ~ باغ آلوچه
                دره به دره  ~ صحرا به صحرا
                اون جا که شبا  ~ پشت بيشه‌ها
                يه پری مياد  ~ ترسون و لرزون
                پاشو ميذاره  ~ تو آب چشمه
                شونه‌می‌کنه  ~ موی پريشون…

۲   
                يه شب مهتاب  ~ ماه مياد تو خواب
                منو می‌بره  ~ ته اون دره
                اون‌جا که شبا  ~ يکه و تنها
                تک‌درخت بيد  ~ شاد و پراميد
                می‌کنه به‌ناز  ~ دسشو دراز
                که يه ستاره  ~ بچکه مث
                يه چيکه بارون  ~ به جای ميوه‌ش
                نوک يه شاخه‌ش  ~ بشه آويزون…

۳ 
                يه شب مهتاب  ~ ماه مياد تو خواب
                منو می‌بره  ~ از توی زندون
               مث شب‌پره  ~ با خودش بيرون،
               می‌بره اون‌جا  ~ که شب سيا
               تا دم سحر  ~ شهيدای شهر
               با فانوس خون  ~ جار می‌کشن
               تو خيابونا  ~ سر ميدونا:
               «ــ عمو يادگار!  ~ مرد کينه‌دار!
              مستی يا هشيار  ~ خوابی يا بيدار؟»
              مستيم و هشيار  ~ شهيدای شهر!
              خوابيم و بيدار  ~ شهيدای شهر!
              آخرش يه شب  ~ ماه مياد بيرون،
              از سر اون کوه  ~ بالای دره
             روی اين ميدون  ~ رد می‌شه خندون
             يه شب ماه مياد

من کویرم ای خدا با حسرت یک قطره آب
یه عمره که دریا رو میبینم تو سراب
بهار برای اسم یه اسمه کهنه تو کتاب
حرف با آسمون چرا میمونه بی جواب
خدایا خدایا کویرم کویرم
بگو ابر بباره میخوام جون بگیرم
اگه بارون بباره آروم آروم نم نم رو لب خشک تشنم گیسوی سبز جنگل تنمو می پوشونه
پرنده رو درختها میسازه آشیونه

خدایا خدایا کویرم کویرم
بگو ابر بباره میخوام جون بگیرم
اگه بارون بباره آروم آروم نم نم رولب خشک تشنم
گیسوی سبز جنگل تنمو میپوشونه
پرنده رو درختها میسازه آشیونه
خدایا
خدایا
خدایا
خدایا
خدایا
خدایا
خدایا

دیدم تو خواب وقت سحر

شهزاده ای زرین کمند

نشسته بر اسب سفید

می اومد از کوه و کمر

می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش

می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش

کاشکی دلم رسوا بشه دریا بشه این دو چشم پر آبم

روزی که بختم وا بشه پیدا بشه اون که اومد تو خوابم

شهزاده ی رویای من شاید تویی

اون کس که شب در خواب من آید تویی تو

از خواب شیرین ناگه پریدم

او را ندیدم دیگر کنارم به خدا

جانم رسیده از غصه بر لب

هر روز و هر شب در انتظارم به خدا

دیدم تو خواب وقت سحر

شهزاده ای زرین کمند

نشسته رو اسب سفید

می اومد از کوه و کمر

می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش

می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش