ﻋﺠﺐ اي دل ﻋﺎﺷﻖ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﺣﻮﺻﻠﻪ داري

‫ﺗﻮ اﻳﻦ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﺸﺴﺘﻲ، ﻫـﺰار ﺗـﺎ ﮔـﻠﻪ داري

‫ﻳﻪ روز ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮري، ﻳﻪ روزي ﺳﻮت و ﻛﻮري

‫ﻳﻪ روز ﻣﺜﻞ ﺣﺒـﺎﺑﻲ، ﻳﻪ روز ﺳـﻨـﮓ ﺻـﺒﻮري

‫ﭘﺮ از ﺷﻚ و ﻫﺮاﺳﻲ، ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺑﻲ ﺣـﻮاسی

‫ﭘﺮ از ﺣﺮﻓﻲ و ﺧﺎﻣﻮش، ﻳﻪ ﻗﺼﻪ و ﻓﺮاﻣﻮش

‫ﭘﺮ از راز ﻧﮕﻔﺘﻪ، ﻳﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎرِ ﺑﺮ دوش

‫ﻳﻪ ﺑﻲ ﻃﺎﻗﺖ ﺧﺴﺘﻪ، ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ

‫ﻳﻪ روز رﻓـﻴﻖ راﻫﻲ، ﺳﻔﺮ ﭘﺎي ﭘﻴﺎده

‫ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻋﺸﻘﻲ، ﭘﺮ از ﺣﺮﻓﺎي ﺳﺎده

‫واﺳﻪ روزاي رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺑﻪ

‫ﭼـﺮاغ روﺷـﻦ راه ﻗﺸـﻨﮕﻲ ﻏﺮوﺑﻪ

‫واﺳﻪ روزاي رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺑﻪ

‫ﭼـﺮاغ روﺷـﻦ راه ﻗﺸـﻨﮕﻲ ﻏﺮوﺑﻪ

‫ﻋﺠﺐ اي دل ﻋﺎﺷﻖ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﺣﻮﺻﻠﻪ داري

‫ﺗﻮ اﻳﻦ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﺸﺴﺘﻲ، ﻫـﺰار ﺗـﺎ ﮔـﻠﻪ داري

‫ﻳﻪ روز ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮري، ﻳﻪ روزي ﺳﻮت و ﻛﻮري

‫ﻳﻪ روز ﻣﺜﻞ ﺣﺒـﺎﺑﻲ، ﻳﻪ روز ﺳـﻨـﮓ ﺻـﺒﻮري

‫ﭘﺮ از ﺷﻚ و ﻫﺮاﺳﻲ، ﻫﻤـﻴﺸﻪ ﺑﻲ ﺣـﻮاسی

‫ﭘﺮ از ﺣﺮﻓﻲ و ﺧﺎﻣﻮش، ﻳﻪ ﻗﺼﻪ و ﻓﺮاﻣﻮش

‫ﭘﺮ از راز ﻧﮕﻔﺘﻪ، ﻳﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎرِ ﺑﺮ دوش

‫ﻳﻪ ﺑﻲ ﻃﺎﻗﺖ ﺧﺴﺘﻪ، ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ

‫ﻳﻪ روز رﻓـﻴﻖ راﻫﻲ، ﺳﻔﺮ ﭘﺎي ﭘﻴﺎده

‫ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻋﺸﻘﻲ، ﭘﺮ از ﺣﺮﻓﺎي ﺳﺎده

‫واﺳﻪ روزاي رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺑﻪ

‫ﭼـﺮاغ روﺷـﻦ راه ﻗﺸـﻨﮕﻲ ﻏﺮوﺑﻪ

‫واﺳﻪ روزاي رﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺑﻪ

‫ﭼـﺮاغ روﺷـﻦ راه ﻗﺸـﻨﮕﻲ ﻏﺮوﺑﻪ

{آمین}

هیچ‌کی نگفت یه دختر تنها، تو این شهر شلوغ
بین نگاه هرزه‌ی مردم سر تا پا دروغ
چه حالی داشت وقتی همه آرزوهاش مرده بودن
وقتی که دستای پلید، آبروش رو برده بودن
هیچ‌کی نفهمید چی کشید
وقتی که مرگش رو می‌دید
توی هجوم نعره‌ها، هیچ‌کی صداش رو نشنید

{یاس}

بدون دروغ نیست این حرفا، داره صحت
همه‌ی ماها شدیم یه مار چار و سه خط
ماییم وارث درد، ماییم باعث مرگ
غیرت ایرونی‌ها رو صاعقه زد
حرفا بحثا رفت رو اعصاب، شد کابوس بد
کم‌کم خواست به صدا در بیاره ناقوس مرگ
دختر ایرانی، ناموس تو ناموس من
چرا کاری کردیم خودش بره به پابوس مرگ؟
چطوری دلمون اومد با آبروی یک دختر
ما بازی کنیم که زندگی‌ش بشه مختل
تو کنج اتاق تکیه داده اون تنها
خدا اشک رو به اون هدیه داده بود شب‌ها
ولی حالا شب و روز، چشما تشنه‌ی اشک
طوری که دیگه تموم شده بود چشمه‌ی اشک
گفت به خدا «ای خدای من، فقط یه خواهش:
به من بگو همه‌ی اینا فقط یه خوابه!»
ولی خواب نیست دخترک، بیدار بود
دخترک بازیچه‌ی جماعت بی‌کار بود
بیمار شد از تهمت‌های کثیف و نابجا
ای خدا، بده دختر رو از دسیسه‌ها نجات

{آمین}

پس کجا رفته غیرت مردای این شهر شلوغ؟
تموم شهر پر شده از مردم سر تا پا دروغ

{یاس}

بیمار شد از تهمت‌های کثیف و نابجا
ای خدا، بده دختر رو از دسیسه‌ها نجات
تا به حال همچین بلایی سرت نیومده
که اگه بیاد، می‌گی بلا از این بدتر اومده؟
ولی کدوم ما، جامون رو گذاشتیم جاش؟
که ببینیم چی می‌کشه، ما هم بسوزیم پاش
کاش یاس می ‌مرد همچین روزی نبود
که غیرت بمیره به دست یه خنجر عمود
خنجر به دست یکی بود، ما همکارش‌ایم
که توی جهنم، ما هم با اون همبالش‌ایم
خطاب به اون پسر که چه‌قدر می‌تونی کثیف باشی؟
کاری که تو کردی، بدتر بود از اسید پاشی
تو که حاضری خود رو بکشی واسه حسین
تو که محرم رو سیاه می‌پوشی واسه حسین
حسین گفت اگه دین نیست، باشیم آزادمرد
نه واسه یه سی‌دی کثیف کنیم بازار رو گرم
اون دختر، زحمت‌ها کشید تا به شهرتی رسید
واسه لذت بردن از اسمش یه مهلتی بدید
گفتید صحبتی جدیده
نوبت همینه
با سرعتی عجیب
چه تهمتی زدید

{آمین}

پس کجا رفته غیرت مردای این شهر شلوغ؟
تموم شهر پر شده از مردم سر تا پا دروغ

{یاس}

الکی تبصره نزن، خودتو تبرئه کنی
تو عقل داشتی، خود تو رهبر خودی
ولی دونسته خودت رفتی عقب گناه
پس بشین تو منتظر غضب خدا
ولی نه ماهی رو هر وقت که از آب بگیری تازه‌ست
پس بدون که راه برای برگشت، باز هست
باید راه بست به تبلیغ بیشتر
و سعی کرد برای تبدیل خویشتن
به انسان واقعی با همه‌ی صفات
باانصاف و واقع‌بین، حاضر واسه‌ی دفاع

می‌گم به اونایی که واسه باقی حق تشنه‌ن
!شک نکن!تو همین حالا سی‌دی رو بشکن

من خستم بی کس و تنهام
کسی رو ندارم که بگیره دستام
وقتی شناختم چپ وراست دستام
عزیز ترین کسم رفت از دستام
یکی رو میخوام که باشه وصل بام
یکی نباشه بدل باشه اصل بام
یکی که بمونه تو همه ی فصل بام
یکی که بمونه حتی وقت یأس بام

من خستم بی کس و تنهام
کسی رو ندارم که بگیره دستام
وقتی شناختم چپ وراست دستام
عزیز ترین کسم رفت از دستام
یکی رو میخوام که باشه بس بام
یکی نباشه بدل باشه اصل بام
یکی که بمونه تو همه ی فصل بام
یکی که بمونه حتی وقت یئاس بام
من اسبم پس تویی سوار من
من فریادم پس تویی هوار من
من یاسم پس تویی نوار من
من همسایه پس تو همجوار من
به یاد پدرم افتادم بذا ببارم من
بذا بخونم حیرونم هی تو نگار من
یک بغضه که میترکونه صدای من
ولی به همه میرسونه ندای من
میخوام یکی باشه این آرزو فقط کاشه
توی دل من اسم تو بود که نفس باشه
آره با شعر من تو با دل من
بازی نکن پ خودتو بدون قابل من
اگه بدونی چی کشیدم تا به اینجا رسیدم
با دیدن تو فهمیدم تویی تنها امیدم
تو خونه مینشینم دو خطی می نویسم
به خودم میام می بینم که داشتم میگریستم
بگرد که گر پدر ببر به قبر
گریه کن مث ابر
خدایا بده صبر
من خستم بی کس و تنهام
کسی رو ندارم که بگیره دستام
وقتی شناختم چپ وراست دستام
عزیز ترین کسم رفت از دستام
یکی رو میخوام که باشه بس بام
یکی نباشه بدل باشه اصل بام
یکی که بمونه تو همه ی فصل بام
یکی که بمونه حتی وقت یأس بام

من سرشار از مشکلاتم
رفیق میگفت باهاتم ولی پشت پا زد
به من زد مشت آخر
هر کی منو میدید می گفت که خوش بحالم
ولی از توی کالبد نمیشه دیدن نالم
نمی تونستن ببینن که شکسته بالم
رفیق حرفایی رو به من گفت که ماتم
میگفتم تف به ذاتم
خدایا چقد سادم
این همه کمکو حالا نرسیدن به دادم
ولی زندگی بی اعتماد به درد من نمیخوره
چرا روی زمین یه امین مث دره
این همه ایرانی پ همه زخم خورده
بابا به خدا چاقو دسته ی خود رو نمی بره
میخوام ازت کنم تقاضای جواب
می تونم که روی تو کنم حساب
من سنگ صبور میخوام
هیچ خرده برده ای نیست
نه رو قبری گریه کنم که توی اون مرده ای نیست
من خستم بی کس و تنهام
کسی رو ندارم که بگیره دستام
وقتی شناختم چپ وراست دستام
عزیز ترین کسم رفت از دستام
یکی رو میخوام که باشه بس بام
یکی نباشه بدل باشه اصل بام
یکی که بمونه تو همه ی فصل بام
یکی که بمونه حتی وقت یأس بام

می دونی دل اسیره
اسیره تا بمیره
می دونی بدون تو
دلم آروم نگیره
می دونی دل تنگ تو
نموده آهنگ تو
ولی بیهوده جوید
بسی بیهوده پوید
به من بگو بی وفا حالا یار که هستی
خزان عمرم رسید نو بهار که هستی
می خوام برم دور دورا دلم طاقت نداره
دست غم تو داره روزهام و می شماره
می دونی دل اسیره
اسیره تا بمیره
می دونی بدون تو
دلم آروم نگیره
می دونی دل تنگ تو
نموده آهنگ تو
ولی بیهوده جوید
بسی بیهوده پوید
به من بگو بی وفا حالا یار که هستی
خزان عمرم رسید نو بهار که هستی
می خوام برم دور دورا دلم طاقت نداره
دست غم تو داره روزهام و می شماره
می دونی دل اسیره
اسیره تا بمیره
می دونی بدون تو
دلم طاقت نگیره
می دونی دل تنگ تو
نموده آهنگ تو
ولی بیهوده جوید
بسی بیهوده پوید